کد خبر : 3             انتشار : 1394-11-16 02:46:00          تعداد بازدید : 23089

آشنایی با خانواده گرامی، قدرت اول واردات خودرو در ایران

یک شرکت مرغداری هم به نام سیمرغ تاسیس کرده بود که با یک شرکت آمریکایی همکاری می کرد و در آمارهای قبل از انقلاب با تولید روزانه بیش از 250 تن گوشت و تخم مرغ در اقسا نقاط کشور از بزرگترین شرکتهای مرغداری در خاورمیانه و به روایاتی در جهان محسوب میشد ولی بعدا در جریان انقلاب مصادره و از دست ایشان خارج شد و متاسفانه دیگر تولید و فعالیت عمده ای نمی نماید.

در سال 1360 کارگاه تولید تی بگ را در یکی از اتاقهای مرغداری ورچیده شده و باقیمانده از بقایای شرکت مصادره شده سیمرغ واقع در محله پونک در تهران مستقر کردند.
در همین راستا صادرات پسته را نیز بیشتر و بیشتر کردند تا جایی که نه تنها ارز مورد نیاز برای تامین مواد اولیه دستگاههای ساخته شده تامین میشد بلکه فعالیت و گسترش صادرات پسته به اروپا و مخصوصا ژاپن حجم بالایی از کار و فعالیت آنها را به خود اختصاص داد بصورتی که مازاد ارز صادراتی داشتند.
در اواخر سال 67، بازار صادرات پسته به صورتی رواج پیدا کرده بود که دیگر نمی توانستند پسته را به راحتی از باغدار خریداری نمایند. بنابراین تصمیم گرفتند کالاها و ابزار مورد نیاز پسته کاران را وارد کنند تا در مقابل بتوانند پسته تولید شده آنان را معامله کنند.
از جمله اقلامی که پسته کار نیاز داشت وانت بار بود. به همین دلیل آنها در ازای صادرات پسته، اقدام به واردات وانت بار کردند. تا اینکه واردت خودرو سواری نیز از سال 70 قانون و مقررات خاص خودش را پیدا کرد و با استفاده از مجوزهای دانشجویی و کارگران خلیج واردات خودرو آزاد شد. بنابراین ایشان علاوه بر واردات وانت، شروع به واردات سواری کردند.
آنها نه تنها برای پسته کار بلکه برای مردم عادی هم خودرو وارد می کردند. گسترش این فعالیت آنها، در زمینه خودرو باعث شد نمایندگی کارخانه های خودروسازی میتسوبیشی ژاپن و هیوندای کره را بگیرند.
از آن پس ایشان با عقد قرارداد با مردم شروع به پیش فروش خودرو نمودند و مردم یک پیش پرداخت به آنها می دادند که به واسطه ی آن پسته خریداری و صادر می کردند و ارز حاصله از آن را به کارخانه میتسوبیشی و هیوندا می دادند و در مقابل خودرو تعهد شده به مردم را وارد میکردند.
بدین ترتیب کار آنها یک جریان چرخشی پیدا کرده بود بصورتیکه با استفاده از پیش پرداخت های دریافتی از محل قراردادهای منعقده برای تحویل خودرو به مردم، پسته می خریدند و به خارج می فرستادند و ارز حاصل از فروش پسته را به میتسوبیشی و هیوندای میدادند تا به خودرو مورد سفارش مردم تبدیل شود و پس از واردات و ترخیص و شماره گذاری به مردم تحویل می دادند و این فعالیت تا سال 1373 ادامه داشت.
تا اینکه اوایل سال 74 دولت جلوی واردات خودرو را گرفت. آنها در آن زمان مطابق روال فوق و براساس قراردادهای منعقده با مردم بیش از 6000 دستگاه انواع خودرو برای تحویل به خریداران وارد کرده بودند ولی بموجب دستور دولت موفق به تحویل به مردم نشدند و مجبور شدند خودروها را برگردانند. آقای محمدرضا گرامی، فرزند مرحوم محمدگرامی، ماجرای آن سال را اینگونه تعریف می کند :"اجابت از این دستور و برگرداندن این تعداد خودرو جدا از ضرر و ضایعه بسیار بزرگی که برای فعالیتهای اقتصادی ما ببار آورده بود، 6000 مردم بحق مدعی را که به تشکیلات و خانواده ما اعتماد نموده بودند و پول خود را برای واردات خودرو در اختیار ما قرار داده بودند، نسبت به ما بی اعتماد نمود و بحران و ضربه عظیمی به کار و اعتبار و تجارت ما وارد نمود و در نتیجه همه خریداران برای استرداد آنی پولشان هجوم آوردند، درحالیکه برگرداندن و فروش فوری این تعداد خودرو مدل گذشته در خارج از کشور برای تامین بازپرداخت وجوه مردم عملا غیرممکن بود.
ما هر چه ملک و زمین و اموال و.... داشتیم فروختیم تا پول مردم را سریعتر پس بدهیم. حدودا روزی هزار نفر طلبکار نگران به دفاتر کار ما روبروی پارک ملت و میدان فردوسی هجوم می آوردند. پدرمان گفته بود برای تسویه آنها تا فرش زیر پایمان را باید بفروشیم. تا اواخر سال 78 طول کشید تا توانستیم آخرین ماشین های مرجوع شده را به صورت اوراقی بفروشیم و مردم را تسویه کنیم. اما بزرگترین ضایعه جبران ناپذیری که این جریان برای ما باقی گذاشت از دست دادن برادر کوچکترم بود که تلاش های عجیب و غریبی برای فروش این خودروها انجام میداد. برای پیدا کردن خریدار سفرهای طولانی به کشورهای آسیای میانه و این قبیل جاها میکرد. خودش را به هر آب و آتشی میزد تا هرچه زودتر پول مردم را فراهم کند تا اینکه متاسفانه در اثر این تلاشها و فشارها در خارج از کشور بیمار شد و درگذشت.
مردمی که به ما و تشکیلات کاری پدر ما اعتماد نموده بودند بالاخره بطور کامل تسویه شدند و رضایت یک یک آنان حاصل گردید و فعالیت شرکت گلستان نیز در محل همان مرغداری بصورت بازسازی شده ادامه یافت و با عرضه محصولات و مایحتاج مصرفی مردم دوباره در زمینه ارائه محصولات مواد غذایی فعال شد و واردات و عرضه خودروهای سواری از کره و چین از سرگرفته شد و به لطف خداوند مجموعه ای با اشتغال زایی برای بیش از 3000 نفر پرسنل مجددا بکار و فعالیت مشغول گردید."
سایر فعالیت های خاندان گرامی
اطلس پارت، کشت و صنعت سیب زمینی شادی، کشت و صنعت گلداران، اندیشه صادق یزد، سفید کلاه، شیلان برنج شمال از دیگر شرکت های گروه تجاری گرامی می باشند .
نسل سوم خانواده گرامی ها
در حال حاضر، نسل سوم از «خانواده گرامی‌ های تاجر» ، واردات خاندان را برعهده گرفته و مدیریت می‌ کنند، و هرجا صحبت از «هیوندایی موتورز» و «کیاموتورز کره» به میان می‌ آید، نام این خاندان است که می‌ درخشد! روزگاری میتسوبیشی، دورانی کوماتسو و حالا نیز هیوندایی و کیا و البته جیلی! این کارنامه کاری «گرامی‌ ها» در حوزه واردات خودروست که شروع آن به حول و حوش سال 1990 میلادی برمی‌ گردد.
«آسان موتور» و «اطلس خودرو» دو شرکت بزرگی به شمار می‌ روند که تحت مدیریت خاندان «گرامی» به واردات خودرو مشغولند. «گرامی‌ ها» البته به جز این دو، شرکتی دیگر را نیز به نام «آسان خودرو» تشکیل داده‌ اند، که نماینده رسمی «جیلی موتورز» چین محسوب می‌ شود.
نگاهی به آمار واردات خودرو به ما چنین می‌ گوید که هم اکنون بیش از 90 درصد خودروهای وارداتی به کشور را این سه شرکت به خصوص «آسان موتور» و «اطلس خودرو» برعهده دارند.
قانون انحصار واردات خودرو
آنها در شرایطی توانسته‌ اند به واردکننده شماره یک خودرو در کشور ایران تبدیل شوند، که شرکت‌ هایی مانند ایرتویا (واردکننده تویوتا)، ستاره ایران (واردکننده بنز) و پرشیا خودرو (واردکننده بی‌ام و)، مدت‌ هاست به دلیل مساله حاصل از تحریم‌ های بین‌ المللی، فعالیتی در زمینه واردات ندارند و اگر هم دارند، بسیار محدود و کم است.
دلیل اصلی این ارتقا تصویب قانون منحصر شدن واردات خودرو به نمایندگی‌ های رسمی میباشد، که این طرح مخالفان بسیاری داشته.
اما قانون انحصار به این معنی است که ورود خودرو فقط با داشتن مجوز از نمایندگی رسمی آن خودرو در کشور امکانپذیر میباشد، لذا باعث میشود که فقط افراد معدودی بتوانند خودرو وارد کنند واین یعنی انحصار بازار ورود خودرو در دست یک نماینده خاص. که هدف این انحصار خدمات پس از فروش است، به این معنی که کسی حق وارد کردن و فروش خودرو بدون دادن گارانتی و خدمات پس از فروش نمیباشد.
و از آنجایی که تنها این شرکت ها توانایی ارائه خدمات پس از فروش را دارا هستند وارد کننده های خودرو باید از آنها مجوز بگیرند تا شامل خدمات پس از فروش شوند، که آنها نیز به ازای دادن مجوز واردات درصدی از قیمت خودرو را اخذ می کنند این در حالیست که قیمت خودرو یک بار به طور کامل به شرکت اصلی پرداخت شده و آن مبلغ پرداختی شامل هزینه خدمات و گارانتی نیز میشده است. دقیق مثل آنکه ایران خودرو یک بار پژو را 30 میلیون بفروشد و یک بار هم 2 میلیون تومان بابت خدمات پس از فروش در اهواز اخذ کند .
فربد زاوه، کارشناس صنعت خودرو، می‌گوید: وزارت صنعت، معدن و تجارت عنوان کرده که برای مقابله با عرضه خودروهای دست دوم به جای خودروی نو، واردات را انحصاری کرده است. البته این قانع کننده نیست زیرا تک تک خودروهای وارداتی از سوی سه نهاد مختلف گمرک، سازمان استاندارد و پلیس راهنمایی و رانندگی چک و ارزیابی می‌شود.
وی خاطرنشان می‌کند که " ادعای واردات خودروهای کارکرده با وجود چنین روند نظارتی و منحصر کردن واردات به نمایندگی‌ های به اصطلاح رسمی به معنای آن است که وزارت صنعت، معدن و تجارت به کارکرد این نهادها اعتماد ندارد و اعتمادش به شرکت‌ های خصوصی بیشتر است."
باید دید سرنوشت اجرای طرحی که بیشتر کارشناسان در حوزه‌ های مختلف با آن مخالفت کرده‌ اند چه خواهد بود. در این زمینه عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی معتقد است که " انحصاری کردن هر بازاری معلول ارتباطات و رانت‌ خواری‌های پشت پرده است." همه چیز آنجاست ... جایی که اولویت‌ ها در حفظ منافع ملی و منافع خانوادگی، جا به جا می‌شود.
این خانواده همچنین اخیرا با ایده گرفتن از شرکت”سون الون” آمریکا اقدام به راه اندازی فروشگاههای زنجیره ای در جنوب شهر تهران نموده است. این شرکت، ایران خودرو سمنان را خریداری کرده و یکی از خودروهای چینی را که وارد ایران می کند در این شرکت تولید کند.
فعالیت های خیریه ای

موسسه جمعیت تعاون اسلامی و موسسه نیکوکاری حضرت فاطمه الزهرا وپروژه عظیم بیمارستان مهدی کلینیک ، یکی از چندین پروژه خیریه این موسسه است که به وصیت مرحوم حاج سید محمد گرامی موسس و بنیانگذار گروه تجاری گرامی و در راستای تحقق بخشیدن به تعهد اجتماعی و دیدگاه بشر دوستانه این گروه در حال انجام است .