کد خبر : 46             انتشار : 1394-11-19 16:10:00          تعداد بازدید : 6875

بررسی مشخصات و قیمت 5 فراری کلاسیک + عکس

فراری تستا روسا

تستا روسای «مو قرمز» در سال ۱۹۸۵ جایگزین 512BB (باکسر برلینتا) شد و در پوسترهای عجیب و غریب اتومبیل در دیوار اتاق‌ های اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی جای گرفت. طرفداران سریال «فساد میامی» به خوبی این مدل موتور وسط و خودنما را می‌شناسند؛ خودرویی که فراری به تهیه‌ کنندگان تلویزیون داد تا از ساخت ماکت‌ های تقلبی آن دست بردارند.
فراری تا سال ۱۹۹۱ که 512TR را معرفی کرد، تعداد ۷ هزار دستگاه از تستا روسا ساخته بود. 512TR واقعاً یک پیشرفت برای این مدل به شمار می‌ رفت. یکی از نقاط برجسته آن در پایین آوردن ارتفاع موتور تخت ۱۲ سیلندر در شاسی بود که موجب بهبود هندلینگ می‌ شد. سپس نوبت به 512M رسید که وزن کمتر و قدرت بیشتری داشت و چراغ‌ های جلویش در جای خود فرو رفته بودند. قیمت این مدل‌ های اخیر 512 با سرعت بیشتری افزایش پیدا کرده است؛ چرا که آنها با ظاهری یکسان، خودروهای بهتر و سریعتری هستند. امّا «تستا روسا» های اولیه و قدیمی‌ تر که زمان حضور «انزو فراری» در خانه / محل کارش در نزدیکی پیست آزمایشی «فیورانو» ساخته شده‌اند، هنوز توجه زیادی رو به خود جلب نکرده‌اند.
یک نمونه متوسط از این مدل‌ می‌ تواند با قیمتی بین ۱۱۲ تا ۱۲۰ هزار دلار مبادله شود. این در حالی است که برای یک نمونه بسیار خوب از آن احتمالاً باید ۲۰ تا ۲۵ هزار دلار دیگر به این مبلغ اضافه کرد. ارزش این خودرو روز به روز در حال افزایش است، ولی با روندی بسیار آهسته‌ تر از شرایطی که 512TR و M در سال گذشته داشته‌ اند.

فراری F355

این مدل در سال ۱۹۹۵ جایگزین 348 شد و از هر دو جنبه عملکرد و بهینه‌ سازی، یک گام به جلو به شمار می‌ رفت. در واقع، این خودرو ، در زمان معرفی خود، «بهترین هشت سیلندرِ فراری» لقب گرفت.
موتور ۳/۵ لیتری V-6 دارای ۵ سوپاپ برای هر یک از سیلندرهای خود بود و فراتر از ۸۰۰۰ دور بر دقیقه حرکت می‌ کرد. این موتور می‌ توانست فراری ۲ سرنشینه کوچک را در زیر ۵ ثانیه به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت برساند. در سال ۱۹۹۷، فراری یک آپشن گیربکس دستی پدال‌ شیفت F1 اضافه کرد که بسیار الهام‌ بخش بود. ولی در عین حال، از راحتیِ موجود در حالت «اتوماتیک» و همین‌ طور نسخه‌ های دو کلاجه بعدی، برخوردار نبود. همچنین سرعت بیشتری نیز نسبت به نسخه همراه با یک پدال کلاج نداشت. F355‌ ها در سه فرم برلینتا (GTB)، تارگا (GTS) و کابریولت‌ های واقعی (شروع از سال ۱۹۹۶) عرضه می‌ شدند. یک نمونه متوسط از یک کوپه مدل ۱۹۹۸ می‌ تواند قیمتی در حدود ۴۵ هزار دلار داشته باشد و در یک شرایط خوب، به نزدیکی ۶۰ هزار دلار نیز می‌ رسد.

فراری دینو 308 GT4

برخی این مدل را یک «فراری» نمی‌ دانند و تا حدودی حق هم دارند؛ چرا که مدل‌ های اولیه دینو، خودروهای سطح پایین‌ تری محسوب می‌ شدند و نشان اسب برخاسته را دریافت نکرده بودند. ولی در مدل‌ های بعدی 308، فراری ایده داشتن یک برند زیرمجموعه کمپانی را کنار گذاشت و این خودرو را در کنار مدل‌ های GTB و GTS با نشان «فراری» عرضه کرد. البته به صورت رسمی، فروش GT4 در بازار ایالات متحده تا قبل از مدل سال ۱۹۷۵ آغاز نشد.
برخی ویژگی‌ های متمایز این خودرو، می‌ تواند توجه برخی کلکسیونرها را به خود جلب کند؛ از جمله اینکه این مدل به جای «پینین‌فارینا»، در «برتونه» طراحی شده و اولین مدل جاده‌ ای فراری با موتور V-8 بوده است. GT4 دارای یک طرح صندلی‌ های 2+2 بوده که در نتیجه، فضای بیشتری برای حمل وسایل نسبت به یک GTB داشته است. موتور V-8 در اولین‌ مدل‌ های GT4 قدرتی به میزان ۲۴۰ اسب‌ بخار داشته است که با تلاش‌ هایی که بعداً برای برآورده کردن معیارهای آلودگی انجام شد، این میزان قدرت به ۲۰۸ اسب‌ بخار در مدل‌ های ۱۹۸۰ تقلیل پیدا کرده است.
«هاگرتی» قیمت یک GT4 را با کیفیت حضور در یک همایش، برابر ۸۸۷۰۰ دلار برآورد می‌ کند و این در حالی است که یک نمونه متوسط از آن را احتمالاً می‌ تواند با قیمتی زیر ۵۰ هزار دلار پیدا کرد. در ۱۸ ماه گذشته شیب زیادی متوجه قیمت این مدل شده که این شیب از دیگر شاخص‌ های بازار نیز بیشتر است. بنابراین، به نظر می‌ رسد پول‌ های بزرگی در راه خرید 308GT4 باشند.

فراری 456GT

این مدل که اولین بار در سال ۱۹۹۵ در امریکا به فروش رسید، با ظرفیت ۴ نفر سرنشین و یک موتور جلوی V-12 فراری همراه بود. موتور ۵/۲ لیتری V-12 با قدرت ۴۳۶ اسب‌ بخار با صدای دلنشین خود تا حداکثر سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت پیش می‌ رفت. مسلماً‌ استفاده از گیربکس ۶ سرعته دستی در این خودرو ترجیح داده می‌ شود، ولی یک آپشن گیربکس اتوماتیک ۴ سرعته (GTA) نیز برای راحتی بیشتر درنظر گرفته شده است.
این در حالی است که مدل 456M با ارتقای طراحی کابین و تغییرات متعادل در استایل، وقتی در سال ۱۹۹۸ از راه رسید، تنها ۶ اسب‌ بخار قدرتمندتر بود؛ خودرویی که در سال ۲۰۰۴ نیز با 612 اسکاگلیتی جایگزین شد. برای ارزیابی قیمت 456GT از یک مدل ۱۹۹۷ از این خودرو استفاده شده است. مطابق گفته «هاگرتی» متوسط ارزش این مدل در حال حاضر چیزی حدود ۴۱ هزار دلار است و قیمت یک مدل با کیفیت از آن می‌ تواند تا نزدیکی ۶۰ هزار دلار نیز برسد.

فراری 575M مارانلو

575M که در سال ۲۰۰۲ از راه رسید، با اینکه شباهت زیادی به 550 دارد، ولی چهره‌ ای افروخته‌ تر دارد و با آپگرید طراحی داخلی و افزایش حجم موتور به ۵/۷۵ لیتر همراه شده است. در نتیجه، قدرتی برابر ۵۱۵ اسب‌ بخار برای این خودرو فراهم شده است. کاراکتر این مدل کاملاً به یک خودروی اسپورت قرن بیست‌ و‌ یکمی تبدیل شده و در آن از تجهیزاتی چون یک سیستم تعلیق انطباقی و آخرین ورژن گیربکس پدل‌ شیفت F1 با شرایطی بهینه‌ تر در حالت اتوماتیک استفاده شده است. این گیربکس شیفت دنده‌ ها را بسیار سریعتر از یک راننده ماهر با استفاده از یک کلاچ انجام می‌ دهد.
این خودرویی است که در سال ۲۰۰۷ جای خود را به 599GTB فیورانو واگذار کرد. یک مدل ۲۰۰۵ متوسط از 575M می‌ تواند با قیمتی معادل ۱۰۰ هزار دلار مبادله شود و این در حالی است که با یک شرایط نگهداری مناسب، این مبلغ به میزان ۳۰ تا ۴۰ درصد قابل‌ افزایش است. حتی قیمت‌ های بالای وب‌سایت eBay Motors، قیمتی زیر ۲۰۰ هزار دلار برای این مدل درخواست می‌ کنند.